Facendo memoria (I)

Milla XXXIV
Aquí comezamos. Vía Nova para os galegos, A Geira para os portugueses; vía XVIII do Itinerario de Antonino para todos. Máis tarde, Camiño da Raíña santa, camiño de peregrinación a Santiago de Compostela da raíña Santa Isabel .

Pasamos por carreiros diferenciando árbores.

Había que escoller cantos rodados, calcular tamaños, saber onde o río depositaba e onde arrastraba máis...

















Resultou divertido cruzar o río Homem pasando
polas pedras.
Moito mellor polas pedras ca pola ponte.

Tiña outro aquel! Moi divertido.

Á volta, como gustou, recuncamos.

Facendo memoria (V)

Cousa bonita iso das augas quentes... e naturais!

A natureza agraciounos coa fermosura e nós, veña, a gozar.

As pozas de Outariz foron unha gozada.

Resultaron mellor aínda do agardado.

Xa en Baños de Río Caldo houbera un adianto e fixérase pouco.

En Outariz veu o desquite: dúas horas, ben completas, a "refrescarse" coa auga (o de refrescarse é un dicir, pois estaba a auga ben quente).







Non quedou poza pola que non pasaramos.



De cando en vez había que ir a unha poza de auga fría a quitar a calor do corpo.







Para non esquencer!

O mellor remate a estes tres días.

E van dous

Exército romano ás portas do campamento Aquis Querquennis/A.T.

Segundo día

Marta R. Barciela e Jesús Castro/ MUÍÑOS

Despois de pasar a primeira noite, pola mañá os profesores despertáronnos ás oito e media. Almorzamos ás nove, almorzamos leite acompañando con croisants con zume e torradas.

Despois de almorzar fumos ao Centro de interpretación”Aquis Querquennis”. A continuación fumos ao campamento e á mansión romanos; unha parte estaba escavado, outra sen escavar e algunha asulagada pola auga do encoro das Cunchas

Fomos ao monte do Xurés, subimos pola parte portuguesa, e baixamos pola española. Facía moita calor e a subida foi dura. Comemos tras pasar a fronteira internacional e baixamos a un pobo chamado Requiás e collemos o autobús cara ao albergue.

A comida era moi boa e poñían bastante cantidade. O trato era moi amable. Xa pola noite xogamos a varios xogos como por exemplo a sardiña e o pano.

Foi un día moi cansado.

Día de moita calor e a subida de Pitoes de Júnias á Portela de Pitoes fíxose moi dura. A baixada a Requiás xa foi asequible. Xantamos na cima, na Portela; era no único sitio onde houbo fresco. Onda o encoro do Salas vimos dous dolmens.

Pola mañá fomos ao Centro de Interpretación de Aquis Querquennis: explicáronnos como era o campamento romano e a mansión que está ao lado. Despois vimos as súas ruínas.

No albergue e arredores, todo ben: bonito e permite xogar moito.

Mañá, ás 8 e media da tarde no colexio.

De camiño

Primeiro día

Un día especial

O alumnado de 6º comezou a súa saída. Onte fixeron a ruta da Mata da Albergaria e a da Ruta da Corga da Fecha. Á noite, despois do partido, fixeron unha velada de contos e chistes con veliñas dando ambiente.

Desi Gómez, Javier Troncoso e Selena Serra/ MUÍÑOS
Chegamos ao colexio entre as 8:00 e 8:15, logo despedímonos de nosos pais, nais… Saímos ás 8:30 no autobús “ nun autobús do Xerés”. Camiño a Ourense tivemos que parar por que Jesús sentíase mareado e doíalle a barriga, tamén paramos nun bar de gasoliñeira a tomar algo.

Chegamos ás 11:10 a Portugal. Na fronteira baixamos; alí había miliarios, pois era a milla XXXIV. Fixemos un percorrido ata case a milla XXXII. No camiño fixemos unha ficha de árbores e outra de cantos rodados que había no cauce do río. Despois veu o mellor, cruzar o río saltando de pedra en pedra. Había ponte, pero case todos preferimos facelo polas pedras.

Máis adiante, estaba a milla XXXIII: tiña un montón de miliarios. Un pouco despois vimos unha fervenza moi bonita.

Andamos ata as 13:40 máis ou menos. Había unha fonte e refrescámonos e enchemos as botellas de auga fresquiña e sentounos moi ben por que facía moita calor. Logo despois de beber… chegou o autobús e fumos de volta a Ourense ; fumos a un lugar moi bonito para poder xantar, xogar, divertirnos…
Pola tarde fumos a andar moito e Antón mandounos ir por unha costa moi enpinada e Desirée ao baixar caiu e pinchouse na man. Antes diso fumos a unha catarata e Miguel esvarou , caíu á auga e empapouse todo.

Marosa e algúns máis quedaron abaixo.

Logo fumos andando e chegamos ata un balneario, alí mollámonos os pés en auga quente e templada[os profes tamen se animaron].
Despois de un cacho merendamos e chegou o autobús para levarnos ao albergue; chegamos e puxémonos en grupos. Despois duchámonos, ceamos… Algúns foron ver o partido de fútbol e foron ver os buzos.

Por último, tivemos unha velada con veliñas no medio e contaron chistes; os chistes de Miguel foron os mellores. Estivemos ata as 12 e pico da noite.

Así acaba un día moi agotador.

É mañá. Xa.
Tardaba... e chegou.

Cómpre saír cediño, ás 8 e media; do contrario, poden chorar...heheh...os meniños por nós. Coitadiños! Os irmáns, na casa e sen poder amolarnos.

Non se admiten retrasos nin faltas. Nós somos xente formal.

Xa vedes, o equipo de redacción está moi esperanzado e preparado para recoller as noticias.

As pintas son inmellorables.

O tempo, fenomenal.
Non choverá por ningures...e menos por alí.
Para o meu gusto, calor de máis, pero... non nos imos queixar, vale?, que todas e todos xa vimos tempos peores.

Durmir ben e manter a ilusión. Paga a pena!

Outariz

Aínda ben non empezamos a viaxe e a min, non me preguntedes o porqué, vaime a cabeza a Outariz, ao remate. Será polas augas quentes, polo Pai Miño...?

Xa queda...nada...cinco días de nada. E o tempo, ao noso favor. Non merecemos menos!

Por aí arriba andan algúns coñecidos.
Quen viu a xente de aquí?

Miliario en Mos

Foto retirada

Mos conta con un miliario.
É un só, pero teno. É o que ves arriba.
Ademais non cambiou de sitio, xamais o trasladaron. Algo intentaron. A dicir verdade estivo a punto de marchar para o Museo de Pontevedra e onde está deixar unha copia; outro miliario falso que parecía calcado ao que hai, mais noviño; facíano para que non se perdese; mais... a xente da zona non estaba por perdelo e opúxose ("o Marco de aquí non se move"). E alí quedou mirando cara ao ceo.


Este miliario de Mos tivo certa devoción, talmente coma se for un cruceiro, e dicían as xentes do lugar que favorecía os embarazos. Era coñecido para este fin e atraía a algunhas mulleres que querían ter fillos e que non o lograban. Refregábanse nel. Por iso mesmo, algunhas persoas aínda lle chaman a "Pedra das Preñadas".

Ten varias letras gravadas, mais é difícil distinguilas. Houbo novos gravados por riba e ... sobre todo ten moitas cruces; claro, estas cruces fixéronllas moito despois dos romanos.


Onde está este miliario de Mos?

Marco ou propaganda

Os romanos non só construían miliarios para marcar cada milla (Milia Passum, mil pasos), que tamén; para iso chegaba con un miliario en cada milla e punto... e algunha ten unha morea de miliarios.


Diredes, e para que?


Pois o emperador (imperator) que gobernaba Roma mandaba poñer os seus datos no primeiro miliario; mais a vida é longa ... co tempo a vía empeoraba e facía falta facer amaños: ás veces grandes; outras, pequenos apaños.

Ai, agora si, o novo emperador ou emperadores querían que se soubese quen pagaba a nova obra.


Novo miliario indicando a reforma e o nome do "magnífico" emperador.

Isto de lucir e marcar cada obra ou obriña que se fai aínda se continúa a facer. Eu algo por aí vin.


Mirade e vede. Sóanvos?

Eu xúrovos que vin estas dúas placas por algures!

E ti??

Repartimos organización e esforzos

O venres pasado tivemos unha xuntanza xeral de 6º. Cada un apuntouse a unha comisión.

Todo ben, fíxose tendo en conta os nosos gustos e preferencias. Todos quedamos contentos.
Home, escollemos nós!

Despois comezamos a traballar, cada grupo co seu tema.

Comisión de redacción das noticias
Grupo 1º: Desirée, Javier e Selena
Grupo 2º: Guillerme, Marta e Jesús



Comisión da boa organización e marcha
Eva L. Riveiro, Belén, Erea, Xiana, Eva Castro e Samuel


Comisións de animación
Xogos
Laura Costas, David, Manuel, Joaquín, Pablo e Jorge
Cancións
Adrián, Carmen e Laura Veiga, Antonio e Fabio
Lendas e Contos
Miguel, Sandra, Noelia, Sara e Alejandro

Encargámonos...

Imos animar a saída e cada un vaise encargar e responsabilizar de algo.

É a nosa saída e a nosa convivencia. Participamos, logo, na maneira de facela.

Sempre activos; unhas veces simplemente participando , outras dirixindo para que saian ben ... e ao noso gusto.

O que ben se prepara, ben sae.

Mirade as opcións e... xa falaremos e faremos grupos.

Comisión de redacción das noticias que creamos

2 grupos de 2-3 redactores

Redactarán as noticias do día. En xeral, un grupo fará a mañá, outro a tarde.

Farano en Open Of. Writter ou en Word. Logo, pasarase ao blog “Andaescola

” e colgarase na rede para todo o público no lugar que se poida facer (conexión a Internet). Levaremos o miniportátil.

Traballarase a noticia e servirá para nais, pais, outro alumnado… fagan o noso seguimento.

Comisión da boa organización e marcha

Encargarase de crear listados de material a levar e consellos de funcionamento.

Serán os responsables de que isto se cumpra ben.

• Listado de cousas importantes que teremos que levar cada un de nós na mochila individual (hixiene...)

• Listado de material para todo o grupo que teremos que levar (botiquín, teléfono móbil, teléfonos de alumnado e colexio, minicomputador portátil...)

• Listado de consellos para cando fagamos percorrido a pé.

• Listado de consellos para cando nos movamos en autobús (dentro ou nas súas proximidades).

Comisións de animación

Xogos

Organizarán, dirixirán, animarán e controlarán o tempo de xogo

• Encargaranse de preparar e dirixir xogos populares.

• Encargaranse de dar entrada a outros xogos (fútbol...) na área recreativa de Muíños

• Controlarán os materiais correspondentes e necesarios para eses xogos.

Cancións

Buscarán cancións axeitadas, aprenderanas e serán os animadores musicais

• Farán un listado pequeno de cancións fáciles de cantar coa correspondente letra para cantar

• Ensaiarán esas cancións

Lendas e contos

Aprenderán dúas lendas (unha para cada noite), representaranas (antes ensaiarán a súa representación), aprenderán contos e chistes para as veladas. Daranlle vez a calquera que queira contar outros contos e chistes.

Lendas representadas, contos, chistes ao redor do círculo de lume (candeas) a modo de velada.