Cousa bonita iso das augas quentes... e naturais!A natureza agraciounos coa fermosura e nós, veña, a gozar.
As pozas de Outariz foron unha gozada. 
Resultaron mellor aínda do agardado.
Xa en Baños de Río Caldo houbera un adianto e fixérase pouco.
En Outariz veu o desquite: dúas horas, ben completas, a "refrescarse" coa auga (o de refrescarse é un dicir, pois estaba a auga ben quente).
Non quedou poza pola que non pasaramos.
De cando en vez había que ir a unha poza de auga fría a quitar a calor do corpo.
Para non esquencer!
O mellor remate a estes tres días.
Véselles nas caras o disfrute, si señor!
ResponderEliminarE xa dende ben pequerrechos, os humáns disfrutamos moitísimo mergullándonos na auga. Faime pensar se noutro tempo non teríamos aletas dorsais...
(Esta vez cheguei a vos dende a Blogaliza, onde por un anaquiño de domingo compartimos escaparate co voso "Facendo memoria V" e mailo meu "Esbozo")
Gustóume moito a excursión e pasámolo fenomenal.
ResponderEliminarAs camiñatas,a fervenza,as termas,os miliarios,Celanova...
¡Disfrutamos e aprendimos moito!
Profe, e as foto que me sacaches amin nas termas onde estan? xa as pondras na redacion non?
ResponderEliminarun bico
Gustanme as fotos que puxeches no blog.Paseino moi ben na excursión,gusoume coñecer todos eses pobos,pero o profesor Anton pasouse un pouco co senderismo.Aprendemos moitas cousas e ao mésmo tempo divertimosnos un montón
ResponderEliminarun bico
Agora que xa estou de vacacións e visto con perspeciva soamente podo dicir que esta bitácora foi todo un éxito de participación e construcción estética .¿Que se repita!
ResponderEliminarLuis Quinteiro
adrian botarei de menos esas experriencias
ResponderEliminarhola profe Anton botamoste moito de menos a ti e a Marosa a ver se algun dia vas ao cole !!
ResponderEliminarSelena S.
Adrian Hola botanse de menos esas esperiencias
ResponderEliminare a vos tamen